دانلود مقاله تاریخ دوره نوسنگی

دانلود مقاله دوره نوسنگی (Neolithic period) از سری مقالات تاریخی با 109 صفحه و فرمت اجرایی Word

نوسنگی دوره ای است که نطفه تمدن امروزی بشری با آغاز آن بسته شد و با گذشت زمان مراحل جنینی آن سپری گشت، تا اینکه در دوره های بعدی تولد یافته و رشد و بلوغ آن انجام گرفت.

راستی چرا این دوره؟ همه می دانیم که میلیون ها سال زندگی و معیشت انسان به صورت تقریباً یکسانی مبتنی بر شکار ورزی و گردآوری غذا بود. پس چرا این نوع معیشت را رها ساخت و خود را درگیر مسائلی جدید نمود؟

اگر از گروهی از مردم بپرسید که چه زمانی دوره مدرن آغاز گردید، بعضی از آنان به زمان اختراع ارتباطات دیجیتالی اشاره خواهند کرد. برخی دیگر، که دیدگاه عمیق تری دارند، شاید به پایان جنگ جهانی دوم و یا به شروع جنگ جهانی اول اشاره کنند. کسانی که تاریخ غرب را مطالعه کرده اند، معمولاً در جواب این سوال بر روی انقلاب صنعتی، یا دوران روشنگری، و یا شاید رنسانس ایتالیایی انگشت خواهند گذاشت. اما حقیقت این است که اساس الگوهای زندگی مدرن در بیش از 10000 سال قبل در دوره ای به نام نوسنگی، زمانی که زندگی مردم به طور برگشت ناپذیری به وسیله موثرترین تغییر در تاریخ بشری، یعنی اختراع کشاورزی دگرگون شده، شکل گرفت.

پیش از تاریخ و عصر نوسنگی

در بسیاری از جهات شگفت انگیز، زندگی مردمان اوایل دوره نوسنگی تفاوت چندانی با زندگی شما نداشته است. آنان در خانه ها زندگی می کردند؛ نان، سبزی، میوه، گوشت و پنیر می خوردند؛ از ظروف سفالی استفاده می کردند؛ برای پوشش خود پارچه می بافتند؛ اشیا تزیینی را دوست داشتند، و مردگان خود را در مکان های ویژه ای دفن می کردند.

اما از یک جهت، زندگی دوران نوسنگی به هیچ وجه به زندگی در قرن 21 شباهت نداشت : مردمان نوسنگی دارای نوشتار نبودند. فرهنگ هایی که خط نداشته باشند به عنوان فرهنگ های پیش از تاریخ شناخته می شوند؛ بیش از دو میلیون سال (تا حدود 5000 سال قبل که در بین النهرین و مصر نخستین بار خط اختراع شد) هر کسی در کره زمین، در دوران پیش از تاریخ زندگی می کرد. زمانی که خط اختراع شد اغلب مردم وارد تاریخی شدند؛ اما در قسمت هایی از جهان، فرهنگ های پیش از تاریخی همچنان تا قرن 21 به خوبی باقی ماندند.

به طور کلی، توجه دانشمندان به دوران پیش از تاریخ و به طور خاص دوره نوسنگی پدیده ای نسبتاً جدید است که در میانه قرن 19 میلادی مورد توجه قرار گرفت. در این زمان اروپاییان در حال مطالعه فرهنگ های دوران پیش از روم بوده و این فرهنگ ها را بر اساس موارد مورد استفاده آنها برای ساخت ابزار و وسایل به سه مرحله تقسیم کردند : عصر سنگ، عصر مفرغ و عصر آهن.

با توجه به این که جهت شکل دهی به بعضی از ابزارهای عصر سنگ، به جای استفاده از روش معمول تراشه برداری (ضربه ای)، از روش سایش و صیقل دادن استفاده شده بود، جان لوباک، نجیب زاده انگلیسی که کتاب های مهمی در زمینه علوم نوشته، عصر سنگ را به دو فاز تقسیم نمود : مرحله قدیمی تر پارینه سنگی (یا عصر سنگ قدیم)، که فقط مصنوعات سنگی با روش تراشه برداری ساخته می شدند، و مرحله جدیدتر، مرحله نوسنگی (یا عصر سنگ جدید) که طی آن تکنیک سایشی و ادوات سنگی ابداع گردیدند.

گرچه روش های ساخت ابزار تنها تفاوت بین پارینه سنگی و نوسنگی نبوده، تقسیم بندی لوباک، که در سال 1865 در کتابی که وی در مورد باستان شناسان با عنوان دوران پیش از تاریخ منتشر کرد، امروزه نیز مورد استفاده قرار می گیرد.

طی قرن بیستم میلادی و به ویژه از دهه 1950، بکارگیری شیوه های جدید کاوش و روش های علمی نو در پردازش داده ها، سیلی از اطلاعات مربوط به دوره نوسنگی، از رسوم های ازدواج در این دوره تا پوسیدگی دندان های مردمان پیش از تاریخ را در دسترس قرار داده است.

امروزه ما دیگر نمی توانیم مردمان نوسنگی را به مانند وحشی های عصر سنگ تصور کنیم. در عوض ما بایستی به آنان به عنوان پایه گذار زندگی مدرن، و از جمله خلاق ترین افراد در حل مشکلات که تا کنون دنیا به خود دیده، بنگریم.

دانلود تحقیق درباره دوران نوسنگی

معماری دوره نوسنگی

با وجود تنوع فراوان از نظر ساختاری، معماری دوره نوسنگی در سراسر جهان از مراحل مشابهی از توسعه عبود کرده است. قدیمی ترین روستاهای استقراری، از چین گرفته تا آمریکا، دارای خانه های دایره ای نیمه زیرزمینی و چاله مانند، با پوشش هایی سبک بودند. چون زمین به صورت عایق عمل می کرد، خانه های نیمه زیرزمینی که توسط شکارگران و گردآورندگان مورد استفاده قرار می گرفت، گرم تر از پناهگاه های سطحی بودند، اما این خانه ها تاریک، مرطوب و تقریباً غیر قابل گسترش بودند، و در بیشتر نقاط به زودی توسط خانه های مستقل و آزاد جایگزین شدند.

هنوز خانه های نیمه زیرزمینی کاملاً ناپدید نشده اند. در محوطه های نوسنگی مانند عین غزال در اردن، همچنان خانه ها تا اندازه ای در دامنه تپه ها کنده می شد. در جاهای دیگرف مانند محوطه بنپو تسه ئون در چین، باستان شناسان خانه های دایره ای نیمه زیرزمینی، خانه های زاویه دار نیمه زیرزمینی و خانه های مستقل دایره ای، که همزمان استفاده می شدند، را یافتند، که خانه های چاله ای (نیمه زیرزمینی) و خانه های مستقل در کنار هم بنا شده بودند.

از دوره نوسنگی، انسان ها در سراسر جهان به طور کامل با مقطعی به زندگی زیرزمینی ادامه داده اند. از این میان مشهورترین نمونه ها، روستاهای زیرزمینی کاپادوکیه (ترکیه) و کمربرند لوئس در چین است، اما خانه های نیمه زیرزمینی که در غارها ساخته شده اند از آسیا تا اروپای غربی و جنوب غرب آمریکا شناسایی شده اند. کلبه های نی ساخته شده توسط ساکنان اولیه در دشت های بزرگ آمریکای شمالی، نیمه زیرزمینی بودند و زیرزمین های بسیاری از ساختمان های امروزی نیز این چنین هستند.

نظام های اجتماعی عصر نوسنگی

اینکه بازسازی نظام های اجتماعی مردمان دوره نوسنگی بسیار پیچیده تر از بازسازی نشانه های بیماری بر روی استخوان ها یا ردیابی منشأ اهلی سازی گیاهان و حیوانات است، موضوعی انکار ناپذیر است. اما اگر الگوهای پیش گفته همگانی باشند، همان گونه که به نظر می رسد، دیگر امری غیر منطقی نیست.

باستان شناسان کار خود را با یکسری تصورات در مورد نظام های اجتماعی پیش از تاریخ آغاز می کنند : نخستین جوامع آغاز کشاورزی در گروه های برابر زندگی می کردند، و زمانی که شروع به یکجانشینی و اهلی سازی گیاهان و حیوانات نمودند، نظام اجتماعی آنان به نظام قبیله ای مبدل شد و خصوصیات خانواده های گسترده، رتبه بندی جنسی، و درون همسری را به خود گرفت.

هنگامی که مازاد محصول کشاورزی رایج گشت و مردم شروع به ثروت اندوزی کردند، خان سالارها با نابرابری های اجتماعی موروثی خود ظاهر شدند. با بسط معنی، کشف شواهد مادی از هر کدام از این نظام ها می بایست به مرحله ای که فرهنگ ها طی گذر از جویندگی غذا به کشاورزی به آن رسیده اند، اشاره کند.

دانلود مقاله عصر نوسنگی

تدفین در دوران نوسنگی

محوطه های تدفینی دوره نوسنگی متنوع تر از سنت های تدفینی آن نیستند. گاهی اوقات اجساد در زمین و در گورها و مقبره ها (چاله هایی که با سنگ چیده شده اند) دفن می شدند. اما در جاهای دیگر، آنها داخل مقبره هایی که در صخره ها کنده شده بودند، غارها و پناهگاه های صخره ای قرار داده شده بودند و یا در داخل سبدها و خمره ها گذاشته شده بودند (سنتی که در ابتدا برای جنین ها، نوزادان و بچه ها مورد استفاده قرار می گرفت، اما بعدها جهت دفن افراد بالغ نیز به کار گرفته شد).

بعضی از روستاها سازه هایی پیچیده بر روی زمین برای مردگان خود ساخته اند، دیگران گورها را با پوششی از پشته های ینگ و خاک، علامت گذاری کرده اند، و در برخی مناطق، افرادی از چندین جامعه در کنار هم، در مراکز تدفینی دفن شده اند.

کفارهاهورِش، مجموعه ای تدفینی در جلیلی سفلی، مثال خوبی از این مورد در فلسطین است. اما در عین حال، بسیاری از اجساد در خندق ها، چاله های زباله و دیگر چاله های معمولی روی هم انباشته شده بودند؛ در زیر کف خانه ها و حیاط پنهان شده بودند؛ در چاله های دوباره استفاده شده، در کنار دیوار خانه ها قرار داده شده بودند یا در داخل کوچه های روستا، در زمین دفن شده بودند.

این فهرست گسترده از سنت های تدفین، ممکن است در شما این ایده را برانگیزد که تدفین های نوسنگی بسیار فراوان هستند، اما نمونه های آن نسبتاً نادر هستند. هنوز به اندازه کافی از تدفین های دوره نوسنگی کاوش نشده است تا به باستان شناسان اجازه دهد در مورد ارتباطات اجتماعی دوران نوسنگی، یک نتیجه گیری کلی داشته باشند.

چون قوم نگاران نشان داده اند که بیشتر کشاورزان مردگان خود را طبق گروه های خانوادگی دفن می کنند، باستان شناسان فرض می کنند که این حالت در دوره نوسنگی نیز وجود داشته و از این رو آنها تمایل دارند که زن و بچه ای که در کنار هم دفن شده اند، به عنوان مادر و فرزند، و مردان و زنان بالغ که در یک قبر یافت می شوند را به عنوان زن و شوهر، و هر یچه ای را که با آنها دفن شده باشد به عنوان پسر یا دختر آنان تفسیر کنند.

قسمتی از ابزار نوسنگی ها

جنگ در دوره نوسنگی

باستان شناسان می دانند که مردم دوره نوسنگی با یکدیگر نزاع داشتند. در این میان بارزترین نمونه ها از خشونت عبارتند از : اوتزی، «مرد یخی» اروپایی، که سر پیکانی در پشت خود، در زیر شانه چپ، و زخم خنجری در دست راست داشت، و مردم که در چاله زباله در عین غزال دفن شده بود، زمانی کشده شده که تیغه نازکی که در سر او فرو رفته بود آن قدر از نیروی بالایی برخوردار بوده که بخشی یک اینچی از جمجمه وی را چنان به داخل برده که به مغز برسد.

مدارک اندکی از جراحات در جریکو یافت شده اند، و نمونه های پراکنده ای از خشونت در جاهای دیگر در جنوب غرب آسیا وجود دارد، اما مشخص نیست که نتیجه جنگ و نزاع بوده باشند.

در آمریکای شمالی نیز، گزارش هایی از وجود خشونت در محوطه هایی در دوره رودخانه اوهایو، در اطراف رودخانه قرمز، و در دره مرکزی می سی سی پی شده است، اما باز هم به نظر می رسد که در نتیجه جنگ ها رخ داده باشند.

در اروپا و شرق آسیا، مدارک دلالت بیشتری بر جنگ و ستیز دارند : تدفین های دسته جمعی در تعداد اندکی از محوطه های اروپا کشف گردید؛ در محوطه رویاکس در جنوب فرانسه 100 نفر با عجله دفن شده بودند، و در چین کاوش در یک محوطه نوسنگی باعث کشف اجسادی بدون سر و پا شد که در داخل چاهی ریخته شده بودند.

نمونه های کمی از افراد نیز وجود دارند که از پشت مورد اصابت قرار گرفته باشند : بقایای 34 نفر، که ده نفر از زن ها از ناحیه پس سر مورد اصابت واقع شده بودند، در درون چاله ای در تالهیم در دره نکار انداخته شده بودند؛ و در یک مورد در انگلستان مردی که از پشت مورد اصابت واقع شده بود، رو به جلو به داخل خندقی افتاده بود و بچه ای را محکم در آغوش گرفته بود.

اما پیکان هایی فرو رفته در استخوان ها و نیز وجود گروهای دسته جمعی الزاماً به معنی این نیست که مرده ها، قربانی خشونت های گروهی بوده اند، شما برای اثبات این که مردم در جنگ کشته شده اند نیاز به میدان جنگ یا نبردگاه دارید.